Skarphéðinn og við hin...: February 2005

Ber er hver á bringu ..... nema mohair blóm/ monster eigi.

Hvað er betra í þynnku (sjá fyrri póst) en að labba með þennan sæta kút í smá vetrarskógarferð. Eða bara: Hvað er betra en að labba úti með þennan sæta kút - punktur. Alltaf best!!!

Dagur í lífi diskópíku.

Jepp, á laugardaginn tók hún Halldóra þessa svaka djamm og diskósveiflu með nokkrum fleiri hressum íslenskum píum (sem eru líka miklar diskópíkur kom í ljós) hér í borg - og er ennþá að jafna sig (!)Yfirskrift kvöldsins var "pallíettur og gloss", og pallíettur og gloss it was my friends....

Ég var mjög glöð að finna þetta pallíettuveski inní skáp hjá mér þar sem ég var að róta og grafa eftir einhverju með pallíettum til að uppfylla skilyrði kvöldsins. Glossið afturá móti var ekkert vandamál - með 16 ára kvenkyns unglíng á heimilinu þið skiljið - hefði getað tekið með mér svona 20 gloss - en valdi þessi: "Babydoll pink" og "Glam shine"..... :-)

Og þetta pallíettuveski var sko mjög ánægt með að fá að fara með útá lífið, því það hafði fengið að liggja inn í skáp áratugum saman. Mamma gaf mér það nýlega með þessum orðum: "Hvernig finnst þér þetta? Æ, taktu það með þér, ég hef ekkert að gera með þetta!!" En þetta er "ballveski" sem pabbi (Skarphéðinn) lét Össur bróður minn gefa mömmu í jólagjöf, jólin 1956. Þannig að það man sko tímana tvenna ! Ég man t.d. eftir mynd af mömmu í rosa síðkjól með þetta veski í hendinni. Væri nú gaman ef það gæti talað.

Og það flaug í gegnum hugann á mér á einum gaybarnum sem við höfðum viðkomu á þarna á þessum síðkvöldsrúnti okkar, þar sem veskið stóð á barborðinu með skrautlegt lið á alla kanta - skyldi því ekki vera misboðið !!!?? Að vera dröslað útúr skáp eftir áratuga legu - til að flengjast á milli mis-skraut/ og subbulegra diskóbara þar sem t.d. fólk syngur hástöfum með diskó - og JÚRÓVISJÓNlögunum - og kann alla textana!!! Ekki margir síðkjólar þar (jú reyndar á nokkrum "drottningum").

En bara svona by the way - fyrir ykkur af diskókynslóðinni, þá eru bestu diskóbarirnir - og staðirnir auðvitað gaystaðirnir - því það eru sko diskólovers par exellans. En hótelbarinn á Rival, sem Benny úr Abba á og rekur - stendur samt uppúr sem THE diskópleis ever, það var eins og maður væri kominn aftur í tímann, bara spiluð diskólög, og boy-o-boy hvað við hristum á okkur skankana þar inni.
gaman gaman....

Þessi gulnaði miði var inní pallíettuveskinu, með rithönd pabba sem ég myndi þekkja hvar sem er, hefur ekkert breyst á 50 árum. Á honum stendur skrifað með blekpenna:

"Jólin 1956. Elsku mamma mín! Mig langar til þess að gleðja þig ofurlítið með þessu og biðja þig að fyrirgefa mér óþægðina.
Gleðileg jól!
Þinn Össi.

Sætt!!!
Gatið á miðanum hefur verið til að hengja hann á festinguna á veskinu.

Jæja fyrst ég er byrjuð á handavinnuumræðu koma hér nokkrar myndir af meistaraverkum síðustu vikna/ mánaða... :-) Hér eru diskóbleiku vettlingarnir sem ég prjónaði handa Erlu frænku. Inspireraðir af hinum svensku Lovikka vettlingum frá Norrlandi/ Lapplandi, nema hvað þessir eru með "diskó"perlum neðst og kreisí dúsk.

Já, ég er greinilega alveg búin að tapa mér í prjónadellunni....

Trefill handa Skarphéðni, úr mjúku og marglitu Noro garni sem kemur skemmtilega út með þessari aðferð.

Halfvantar kallast þetta - eða hálfir vettlingar, úr Noro Silk garden mislitu garni. Engir fingur enginn þumall - snabbt som fan att sticka / gengur fljótt að prjóna.... :-)
Kerstin fékk þessa í afmælisgjöf :-)

Fleiri halfvantar, þessa fékk Hrefna.
Aðlagað eftir þessari uppskrift.

Já, halfvantar eru í uppáhaldi...

Vettlingar handa Natalie vinkonu Hrefnu - ætti ekki að verða kalt á puttonum með íslenska LOPAvettlinga.... (Nema náttlega þegar hún tekur þá af sér til að reykja - bölvuð tíkin - DJÓK! En það fer ferlega í taugarnar á mér að sjá þessi börn (15-16 ára) reykja!! Þau sjá það vonandi einhvern tíman seinna hvað þau eru miklir vitleysingar að hafa byrjað á þessari vitleysu.
Vitleysingavitleysa.

Turkish slippers, heklaðir.
Píkurauðir, fyrir Frey (Yeah rigth! Myndi líklegast ekki vilja sjást dauður í svona - nei, handa mér).

Húfa, vettlingar og sokkar með rollum á, fyrir litla lambið.
Úr íslensku kambgarni.

Tveir röndóttir...

Prjónaði báða í einu, með tækni sem ég lærði á þessari Cybersocks-síðu. En sokkar eru skemmtilegir. Eitthvað sem maður er í árið um kring, hér eru t.d. sokkauppskriftir.
Hér eru tveir litríkir, tveir dannaðir og hér eru "þörunga"sokkar ! - eitthvað fyrir þig Arja! :-)

Handskjól handa Hellu vinkonu...
Svart garðaprjón með rauðum perlum. Svona handskjól voru vinsæl á 18. og 19. öld (og á 21. öldinni hjá mér semsagt), voru notuð til að hlífa ermunum á peysum/flíkum, þá slapp maður við að þvo alla flíkina (!) og ermarnar á þeim slitnuðu ekki.

Handskjól, eða handstúkur - svo manni verði ekki kalt "á milli laga". Ætti t.d. að fylgja með öllum bolum með 3/4 ermum sem seljast á Íslandi. Annað var fyrir Jónu, hitt bara fyrir Moi.

Jæja, þetta var allt í bili úr hannyrðadeildinni.
Fyrir ykkur sem ekki hafið fengið nóg og/ eða eruð áhugafólk um sameindalíffræði (nú eða bara vantar að sleikja upp líffræðikennarann ykkar), þá er hér uppskrift að DNA trefli sem þið getið snarað ykkur í að prjóna..... :-)

Þið sem ekki kunnið að prjóna látið ekki smáatriðin standa í vegi fyrir ykkur og farið á animated hraðnámskeið hér. Og þið sem eruð af veikara kyninu..... ekki fela ykkur á bakvið fordóma um að prjón og hekl séu bara fyrir stelpur, hér eru t.d. strákar sem eru orðnir ríkir á að hekla og markaðsetja húfur ! Á milli þess sem þeir kasta sér fram af snjóhengjum þ.e.a.s. en þeir eru í Extrem-skíðamennsku (hvað svo sem það nákvæmlega er).

Lengi lifi íslenska lopapeysan!

Aldrei situr hann iðjulaus þessi elska hann Skarphéðinn. Hann vill alltaf grípa í prjónana ef færi gefst (bókstaflega!). Hér er hann með ermi á verðandi lopapeysu - sem mamma (moi) ætlar að prjóna á sig.

Lopinn í hana er sko búinn að fara nokkrar ferðir fram og til baka til Íslands (eða næstum því). Ég gat nefnilega ekki ákveðið hvaða blæbrigði af rauðum og bleikum ég vildi hafa í henni....! Var búin að kaupa einu sinni litina í hana heima á Íslandi, dröslaði þeim aftur til baka í næstu ferð því þegar til Svíþjóðar kom uppgötvaði ég að þeir voru ekki "réttu" litirnir í meistaraverkið.... Núna lítur hins vegar út fyrir að ég geti farið að sofa rólega á nóttunni yfir þessu og að ekkert sé því til fyrirstöðu að ég geti dembt mér í að prjóna masterpísið því ég er sátt við litina sem eru n.k. burgundy rautt (eða uppá íslensku auðvitað - blóðmörs rautt) og fjólubleikt.

Ja, det var kanske bättre förr... þegar maður hafði ekkert val og þurfti því ekkert að standa í þessari vitleysu, því einu litirnir sem fengust voru bara naturell - rollulitirnir. Núna get ég reyndar fengið að kaupa íslenskan plötulopa hjá henni Höllu, (prjóna)vinkonu minni sem býr hér í Stokkhólmi og prjónar og selur lopapeysur. En það eru sko til fleiri lita-afbrigði í hespulopanum....

Ég á alveg nokkrar lopapeysur, en langar í svona aðsniðna eins og margir eru í núna (ungu píurnar - og svo ég :-) ho ho). Þær í Handprjónasambandinu eiga heiður skilinn fyrir að hafa komið hinni þjóðlegu lopapeysu í tísku aftur með því að hanna svona skemmtilega aðsniðna peysu. Gaman að sjá alla í lopapeysum aftur (og ekki bara M.H.inga eða líffræðingana.... :-) ).

En vissuð þið það að þetta séríslenska þjóðarstolt er bara eitthvað um 50 ára gamalt fyrirbæri ? En ekki frá landnámsöld eins og manni finnst þær næstum því hljóti að vera. En það gæti reyndar heldur ekki verið því prjónakunnáttan kom ekki til Íslands fyrr en á 17. öld.

Og uppruni lopapeysunnar er í raun ekki þekktur. Munstrið líkist bæði norsku skíðapeysumunstrunum, nema hvað þær voru ekki með heilt axlarstykki, og einnig sænskum peysum frá Bohuslän sem komu fram rétt fyrir 1950, og eru með heilt axlarstykki, en þær eru prjónaðar frá hálsmáli og niðrúr, en íslensku lopapeysurnar öfugt; neðan frá og upp (Þetta er fróðleikur sem ég fann í gömlum tímaritum Heimilisiðnaðarsambandsins; Hugur og hönd).

Jamm, það er greinilega dagur íslensku lopapeysunnar hjá mér og Erlu frænku í dag, kíkiði á bloggið hennar heute og fræðist meira um þetta fyrirbæri.... :-)

Jæja, Skarphéðinn er orðinn hress af flensunni farinn að hlæja og skríkja aftur - en Freyr liggur nú einsog skata með hita beinverki hósta og tilheyrandi..... Læt ykkur vita þegar hann er farinn að hlæja og skríkja aftur... :-)

Ein brugðin

Hrefna er komin húsmæðraskóla hjá mömmu gömlu (við hlupum yfir kaflann um þrif og tiltekt), hér er hún að prjóna "armband" með nafni kærastans.... (Eins gott að hann heitir bara Per og ekki Sebastian eða Alexander eða eitthvað þaðan af lengra! :-) )

Í næstu viku verður svo tekið fyrir harðangur og klaustur.

Og í dag er jú hinn ameríski Valentínusardagur, og hvað er þá betur til fundið en að skunda á braut og hitta elskuna sína - íklædd armbandi með nafninu hans - prjónað með eigin blóði, svita og tárum (og hjálp frá mömmu...!).

Leiðist ykkur elskurnar?

Eru fleiri veikir heima með flensuna og leiðist - eins og okkur Skarphéðni? (Jebb, ég held að ég sé líka komin með elskulegu flensuna). En ég er allavega með rétta linkinn handa ykkur sem leiðist heima - en hafið heilsu til að surfa á netinu, og klæjar í föndurputtana. En það er þessi skemmtilegi Papertoy linkur.

Það þarf bara helst að prenta þetta út í almennilegum litaprentara. Og af einhverjum óútskýranlegum en hundleiðinlegum ástæðum vantar ALLTAF einhverja fjandans liti í prentarann okkar hérna heima svo myndirnar verða skrítnar (svona djö prentara á að banna, eða kveikja í).

En þá er bara að senda fælinn til Frey og biðja hann að prenta út herlegheitin í litaprentaranum í vinnunni hjá sér, og bíða svo þolinmóður með skærin í hendinni eftir að hann komi heim: "Verðuru nokkuð lengi í dag?, nei nei þú þarft ekkert að koma við í búðinni, komdu bara beint heim". Ef maður er semsagt heimavinnandi einsog ég og hefur ekki sjálfur neina aðstöðu til að misnota (einsog semsagt að prenta út á kostnað hins opinbera eða annarra).

Eftir að fællinn hefur verið sendur og Freyr beðinn um greiðann þarf maður síðan að vera mjög ákveðinn á þessu atriði: "JÚ, þetta er VÍST fyrir vinnuna Freyr minn. Gerðu bara eins og ég bið þig, já allar 7 skrárnar". Þetta er atriði sem hefur tekið langan tíma í umræðum og sannfæringu, en hann er reyndar farinn að læra að vera ekkert að eyða tíma í þetta, því það hefst ekkert úppúr því.

Æ, þetta er nú mest í gríni allt.... en skemmtilegur linkur samt - og leiðinlegt með þessa lélegu heimaprentara.... :-)

Góða skemmtun - þið ykkar sem leggið í föndrið!

Skarphéðinn 7 mánaða

Skarphéðinn er 7 mánaða í dag ! og er veikur greyið litla, nældi sér í inflúensuna á Íslandi, er með ljótan hósta, hita og slappur.... Við bloggum meira þegar Skarphéðinn hressist - hann er nebbnilega lítill í sér og vill láta halda á sér og svoleiðis. Nennir ekki að blogga :-)
Þessi mynd er tekin fyrir stuttu á Íslandi.

Jæja, þá erum við komin til baka eftir skemmtilega ferð á Íslandi!
Hér fyrir neðan eru nokkrar myndir frá ferðinni, og hér eru fleiri: Los fotos Islandheimsóknosos.